Tadabumi Fujiwara
Tadabumi Fujiwara – Sylwetka japońskiego generała z okresu Heian
Tadabumi Fujiwara, urodzony w 873 roku i zmarły 16 lipca 947 roku, był znaczącą postacią w historii Japonii, szczególnie w okresie Heian. Jako członek potężnego rodu Fujiwara, odgrywał kluczową rolę w politycznych i militarnych wydarzeniach swojego czasu. Jego życie i działalność są przykładem złożonych relacji między lokalnymi władcami a centralną władzę cesarską, a także wyzwań, jakie stawiali przed nimi rebelianci.
Pochodzenie i wczesna kariera
Tadabumi był synem Tsuneyoshiego Fujiwary, co zapewniło mu dostęp do wpływowych kręgów arystokratycznych. Ród Fujiwara był jednym z najważniejszych rodów w Japonii, mającym ogromny wpływ na życie polityczne i kulturalne kraju. Dzięki swojemu pochodzeniu Tadabumi mógł szybko piąć się po szczeblach kariery urzędniczej. W 939 roku otrzymał tytuł sangi, który był jednym z ważniejszych stanowisk w hierarchii administracyjnej.
Droga do tytułu sioguna
W roku 940 Tadabumi został mianowany na stanowisko sei’i-taishōguna przez cesarza Suzaku. Ten tytuł, oznaczający „wielkiego dowódcę do pokonania barbarzyńców”, nadawany był tylko nielicznym wojskowym liderom, co podkreślało znaczenie jego roli w armii cesarskiej. Jako siogun stanął przed wyzwaniem stłumienia dwóch powstań, które miały miejsce jednocześnie w różnych częściach Japonii, co świadczyło o narastających napięciach między centralną władzą a lokalnymi arystokratami.
Powstania lokalnych arystokratów
Wschodnia Japonia była miejscem buntu prowadzonego przez Masakado Tairę, natomiast na zachodzie działania zbrojne prowadził Sumitomo Fujiwara. Obydwaj byli lokalnymi lordami, którzy postanowili sprzeciwić się cesarskiej władzy. Powstanie Masakado było szczególnie niebezpieczne ze względu na jego wpływy w regionie Kanto. Z kolei Sumitomo, dawny zarządca prowincji Sikoku, przyjął rolę pirata i atakował statki oraz oddziały cesarskie na Morzu Wewnętrznym.
Kampania przeciwko powstańcom
Aby stawić czoła tym zagrożeniom, Tadabumi zebrał armię i wyznaczył swoich zastępców do prowadzenia działań wojennych. Wśród nich znaleźli się jego młodszy brat Tadanobu oraz inni wpływowi wojownicy, tacy jak Kuminoto Fujiwara i Kiyomoto Taira. Zanim jednak rozpoczęła się kampania przeciwko powstańcom, Tadabumi musiał zmierzyć się z nieoczekiwanym atakiem ze strony Sumitomo. Ta sytuacja zmusiła go do działania na dwóch frontach jednocześnie.
Strategie wojenne
W odpowiedzi na zagrożenia cesarski edykt umożliwił pozyskiwanie żołnierzy z prowincji, co pozwoliło Tadabumi zwiększyć liczebność swojej armii. Dzięki tym działaniom udało mu się okrążyć teren zajmowany przez Masakado i rozpocząć ofensywę. Powstanie Masakado zakończyło się tragicznie dla jego lidera – został on zabity podczas bitwy po tym, jak wielu jego wasali uciekło przed armią cesarską.
Ostateczna konfrontacja z Sumitomo
Po sukcesie w starciu z Masakado,
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).