Stanisław Buczek

Opublikowano przez

Wprowadzenie

Stanisław Marek Buczek był postacią, która na trwałe wpisała się w historię Polski, zarówno w czasach II wojny światowej, jak i późniejszych latach PRL. Urodził się 25 kwietnia 1904 roku w Posadzie Olchowskiej, w rodzinie o silnych tradycjach społecznych i zawodowych. Jego życie to przykład poświęcenia i zaangażowania w działalność konspiracyjną oraz społeczną, a także duchowego wsparcia dla ludzi w trudnych czasach. Jako kapelan konspiracyjny i działacz polityczny, Buczek zyskał uznanie zarówno wśród swoich współczesnych, jak i przyszłych pokoleń.

Wczesne życie i edukacja

Stanisław Buczek dorastał w Sanoku, gdzie jego rodzina osiedliła się przy ulicy Kolejowej. Jego ojciec, Władysław Buczek, był kierownikiem warsztatów w fabryce maszyn i wagonów, co z pewnością wpłynęło na rozwój ambicji młodego Stanisława. W Sanoku uczęszczał do Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Królowej Zofii, gdzie zdał egzamin dojrzałości 18 maja 1926 roku, w trakcie przewrotu majowego. W szkole aktywnie uczestniczył w działalności Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR), co wskazuje na jego wczesne zainteresowanie sprawami społecznymi i politycznymi.

Po ukończeniu gimnazjum, Buczek rozpoczął studia teologiczne najpierw w Krakowie i Poznaniu, a następnie kontynuował kształcenie w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Jego determinacja doprowadziła go do święceń kapłańskich 23 czerwca 1935 roku. Po otrzymaniu sakramentu posługiwał jako wikariusz w różnych parafiach, między innymi w Zgłobniu i Pruchniku. Już wtedy jego zaangażowanie i charyzma zaczęły przyciągać uwagę lokalnej społeczności.

Działalność konspiracyjna podczas II wojny światowej

W obliczu wybuchu II wojny światowej Buczek nie pozostał bierny. Po zajęciu Polski przez Niemców podjął działalność konspiracyjną, angażując się w Związek Walki Zbrojnej (ZWZ). Jako organizator pierwszego szlaku przerzutowego do Węgier odegrał kluczową rolę w działaniach mających na celu wspieranie polskiego ruchu oporu. Szlak ten prowadził przez różne miejscowości, umożliwiając bezpieczne przemieszczanie się kurierów oraz dostarczanie informacji.

Buczek był również kapelanem Armii Krajowej na terenie Sanoka, co wiązało się z ogromnym ryzykiem. Wspierał nie tylko żołnierzy AK, ale także partyzantów innych formacji zbrojnych. W czasie okupacji jego pseudonimy – „Marek”, „Ksiądz” oraz „Zawód” – stały się znane wśród lokalnych mieszkańców oraz członków ruchu oporu. W okresie od 1941 do 1944 roku Buczek musiał ukrywać się przed niemieckimi służbami, co tylko potwierdza jego determinację oraz poświęcenie dla sprawy wolności Polski.

Po wojnie: Działalność społeczna i polityczna

Po zakończeniu działań wojennych Buczek wrócił do pracy duszpasterskiej; od września 1947 roku pełnił funkcję administratora parafii św. Józefa w Baryczy. Jego działalność nie ograniczała się jednak tylko do życia duchownego. Angażował się aktywnie w życie społeczne oraz charytatywne swojej społeczności. Był jednym z założycieli koła Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) oraz członkiem Powiatowego Komitetu tej partii.</

Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).