Dyspensacjonalizm

Wprowadzenie do dyspensacjonalizmu

Dyspensacjonalizm to system teologiczny, który zyskał popularność wśród protestantów, szczególnie w XIX wieku. Jego głównym twórcą był John Nelson Darby, który wprowadził w życie koncepcję interpretacji Biblii w sposób dosłowny oraz wyróżnienia różnych epok w historii zbawienia. W tym artykule przyjrzymy się zasadom dyspensacjonalizmu, jego kluczowym elementom oraz wpływowi na współczesne myślenie religijne.

Pojęcie dyspensacji

W teologii dyspensacjonalnej pojęcie dyspensacji odnosi się do różnych okresów w historii ludzkości, które są określone przez Boże działania oraz relacje z ludźmi. Dyspensacjonaliści wierzą, że każda dyspensacja ma swoje specyficzne zasady i wymagania, które należy przestrzegać. W sumie wyróżnia się siedem dyspensacji, które stanowią ramy dla interpretacji Pisma Świętego.

Niewinność

Pierwsza dyspensacja, zwana Niewinnością, obejmuje okres od stworzenia świata do upadku pierwszych ludzi. W tym czasie Adam i Ewa żyli w stanie bezgrzesznym w Ogrodzie Edenu. Ich relacja z Bogiem była bezpośrednia i intymna, a wszelkie zasady dotyczące życia były jasno określone przez Stwórcę. Upadek, spowodowany nieposłuszeństwem wobec Bożego zakazu, zainicjował zmiany w relacji między Bogiem a człowiekiem.

Świadomość

Druga dyspensacja to Świadomość, która następuje po upadku. W tym okresie ludzie zaczynają mieć świadomość dobra i zła oraz konsekwencji swoich działań. Księga Rodzaju opisuje, jak ludzkość coraz bardziej oddalała się od Bożych zasad, co prowadziło do katastrof, takich jak potop. Ta dyspensacja ukazuje rozwój moralności i pokutę jako odpowiedź na grzech.

Rządy ludzkie

Trzecia dyspensacja to Rządy ludzkie, która zaczyna się po potopie i trwa do momentu zamieszkania Izraelitów w Ziemi Obiecanej. W tym czasie Bóg ustanawia różne formy rządów oraz porządki społeczne. Ludzie podejmują decyzje dotyczące własnych rządów, co prowadzi do powstawania różnych cywilizacji i kultur. Pomimo tego Bóg ciągle pozostaje suwerenny i aktywnie ingeruje w sprawy ludzkości.

Obietnica

Kolejna dyspensacja nosi nazwę Obietnica i koncentruje się na przymierzu Boga z Abrahamem oraz jego potomkami. Bóg obiecuje Abrahamowi liczne potomstwo i ziemię obiecaną. Ten okres jest kluczowy dla zrozumienia historii Izraela jako ludu Bożego oraz jego roli w planie zbawienia. Przymierze z Abrahamem staje się fundamentem dla kolejnych pokoleń Izraelitów.

Prawo

Piąta dyspensacja to Prawo, która rozpoczyna się od nadania Dekalogu na górze Synaj. W tym czasie Bóg daje Izraelitom szczegółowe przepisy prawne i rytualne. Prawo ma na celu uchronienie narodu wybranego przed grzechem i prowadzenie go ku świętości. Jednakże Izraelici często łamią te zasady, co prowadzi do ich niewierności wobec Boga.

Łaska

Szósta dyspensacja to Łaska, która przypada na czas Nowego Testamentu. W jej centrum stoi osoba Jezusa Chrystusa, który przynosi zbawienie poprzez swoją śmierć i zmartwychwstanie. Ta dyspensacja kładzie nacisk na osobistą relację z Bogiem opartą na wierze, a


Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).